Als het gaat om het managen van mensen, lijkt het het beste om in een gunstige instelling jegens hen te zijn, dat wil zeggen, goedwillend te zijn. Het welzijn willen van degenen die je beheert, is dat niet natuurlijk?
Want hun individuele goed (arbeidsomstandigheden, succes, ontwikkeling, enz.) is immers ook dat van het team, en uiteindelijk van het hele bedrijf - voor degenen die willen geloven dat een goede man in zijn werk ook efficiënter is.
Deze welwillendheid sluit de eis niet uit, maar kan wel dienen als een tegengif tegen kwade bedoelingen, tegen vormen van kwaadwilligheid.
Vriendelijkheid, elementair mijn beste Watson?
Is het echter voldoende om welwillendheid te bepleiten om het te zien bloeien in organisaties? Niet zo makkelijk. Een paar obstakels kunnen zijn weg blokkeren, tijdelijk of voor langere tijd.
Hoe blijf je bijvoorbeeld welwillend tegenover een werknemer die zelf kwaadaardig is? Stéphane geeft leiding aan een 8-koppig team waarin Antoine, de oudste van het team, een recentere collega die hij zou moeten trainen een stomp geeft. Hij geeft hem de verkeerde informatie, zet hem op het verkeerde spoor, terwijl hij zijn manager Stéphane de illusie geeft dat hij hem zo goed mogelijk helpt. Stéphane realiseert eindelijk de draaimolen van Antoine en sindsdien is het erg moeilijk voor hem om niet te ontploffen van woede en Antoine te straffen.
Welwillend blijven zou dan kunnen bestaan uit het reguleren van de afwijkingen van Antoine, om zijn welwillendheid jegens hem terug te krijgen.
Nog een voorbeeld, hoe handhaaf je je welwillendheid tegenover iemand die ons irriteert met hun houding of wat ze uitstralen? Een overijverige stagiaire, een zeer gestresste medewerker, een arrogante poolmanager, een medewerker die haar fouten nooit erkent: door onze dagen te leven met verschillende persoonlijkheden, is het onvermijdelijk om geïrriteerd te raken door sommige van hun eigenschappen. Tot je je welwillendheid verliest? Soms ! Is dit een serieuze dokter? Nee: goed geordende welwillendheid begint bij jezelf, en door onszelf deze kleine momenten van oordeel, gemopper en afkeuring toe te staan, kunnen we juist deze spanningen loslaten, beschikbaarheid en een gunstiger gezindheid jegens anderen herwinnen.
We kunnen eindelijk een echte reden hebben om iemand de schuld te geven. De nicht van de baas, gepromoveerd tot Head of Pole in uw team terwijl ze in uw ogen noch de vaardigheden noch de verdienste heeft, hoe kunt u haar goed willen? Een hoog rechtvaardigheidsgevoel kan ertoe leiden dat we het goede niet willen voor iemand die in onze ogen al te veel heeft gekregen. Dit maakt ons geen kwaadwillende manager, alleen onze welwillendheid is hier moeilijk uit te drukken. Achteraf kunnen we ons dan helpen, en een open geest want niemand is perfect… te beginnen bij zichzelf.
Dus welwillendheid moet worden opgevat als een hernieuwde intentie, en een ideaal om naar te streven.
En jij ?
Heb je de juiste hoeveelheid vriendelijkheid jegens degenen die je beheert?
Zo niet, wat houdt je tegen?
Wat zou je winnen als je vriendelijker zou zijn?
Over de auteur
niet
Karine AUBRY
Gecertificeerde coach
Lid van AEC-EMCC - European Coaching Association
Opgeleid aan de Franse Coaching School en coach geworden na 15 jaar ervaring in consulting, projectmanagement & teams in IT, communicatie en marketing. Ondersteuning van leiders en managers, in het bijzonder op hun interpersoonlijke vaardigheden, hun leiderschap, hun houding en interpersoonlijke vaardigheden.
Zijn blog: L'Oeil du Kolibri
Zijn professionele website: http://www.kolibricoaching.fr
