Het talent! Speciale vaardigheden of gaven, ze wijzen ook hun eigenaar aan, door metonymie. De talenten van mensen die talenten hebben (dat wil zeggen iedereen, zeg maar de humanistische optimisten waarvan ik deel uitmaakt) zijn middelen voor zowel de werknemer als voor het bedrijf.
Waar dromen ze van? Misschien omdat ze klinken als een belofte van succes, of van gemak: talent maakt het gemakkelijk om te slagen waar de afwezigheid ervan inspanning vereist, werk. Stéphane heeft een talent voor redenaar, het is heel gemakkelijk voor hem om voor het directiecomité te spreken om een project te presenteren; Arnaud heeft deze snaar niet in zijn natuurlijke boog en hij moet oefenen met spreken. Het duurt langer voor hem en misschien komt hij tot minder briljante resultaten…
Van cadeau naar meesterschap
Zowel voor het bedrijf als voor de persoon zijn er twee scenario's mogelijk met een bepaalde vaardigheid: of de persoon doet dit gemakkelijk, en heeft het vaak altijd gemakkelijk gehad (talent), of het is minder natuurlijk voor hem . In het eerste geval spreekt het voor zich, in het tweede geval zal er gewerkt moeten worden. Op het eerste gezicht lijkt het duidelijk dat het bedrijf er alle belang bij heeft om voor een bepaalde missie een medewerker te kiezen met de bijbehorende talenten: het vermogen om een groep energie te geven voor een functie van salesmanager, een gave van creativiteit voor een functie als een innovatiemanager, een communicatietalent voor een woordvoerder, etc.
Wie heeft echter niet al gemerkt dat in organisaties talenten tegenover de baan staan? Een begaafd voor diep nadenken… verantwoordelijk voor externe communicatie? Een genie voor teamleiderschap… CFO alleen op kantoor?
Deze situaties zijn het resultaat van een dubbele keuze: die van de werknemer (die zich wellicht heeft aangepast aan het gezinsmodel en/of zijn carrière heeft opgebouwd door hem aangeboden functies te aanvaarden), EN die van het bedrijf, dat deze persoon in dat positie (om verschillende redenen).
Zijn ze problematisch? Niet altijd ? Talent dat op het werk niet wordt uitgeoefend, kan buiten het gezelschap tot uiting komen: onze CFO leidt een klein theatergezelschap op, onze manager externe communicatie schrijft 's avonds een roman.
Aan de andere kant verliezen zowel mensen als bedrijven hun efficiëntie, missen ze de kans om gebruik te maken van dit mooie kant-en-klare programma dat talent is - beschikbaar, efficiënt, ecologisch.
Zei je "talenten"?
Hoe zou jouw bedrijf eruitzien als we gedurende 1 week bij wijze van experiment iedereen het talent(en) dat ze aan het woord willen laten volledig tot uiting laten komen?
Dit veronderstelt, en misschien is dit het hele probleem, dat iedereen zijn talenten heeft geïdentificeerd. Hoe vind je in een eerder normatief onderwijs (vooral op school) de mogelijkheid om ze te herkennen en te ontwikkelen? Sommigen zijn daar bij toeval in geslaagd, anderen door de kracht van hun tuitende talent (spreker sinds de leeftijd van 8 verbaasde zijn familie; Géo Trouve-Tout herkend door zijn studievrienden, enz.)
De meesten zullen, denk ik, sommige van hun schatten verborgen houden.
Simpelweg omdat niemand ons uitnodigt om over deze vraag na te denken:
Wat doe je goed, met gemak en met plezier?
Tips om je talenten aan jezelf en aan de wereld te tonen:
- - Denk na over de bovenstaande vraag
- - Voer het onderzoek uit onder zijn professionele en persoonlijke omgeving en vraag om feedback
- - Begeleid worden door een coach, met het oog op een doelstelling (rond een omscholing, ontwikkeling…)
Over de auteur
niet 
Karine AUBRY
Gecertificeerde coach
Lid van AEC-EMCC - European Coaching Association
Opgeleid aan de Franse Coaching School en coach geworden na 15 jaar ervaring in consulting, projectmanagement & teams in IT, communicatie en marketing. Ondersteuning van leiders en managers, in het bijzonder op hun interpersoonlijke vaardigheden, hun leiderschap, hun houding en interpersoonlijke vaardigheden.
Zijn blog: L'Oeil du Kolibri
Zijn professionele website: http://www.kolibricoaching.fr
