Definitie
Bemonstering moet worden onderscheiden van de volkstelling. Dit laatste bestaat uit het bevragen van het geheel van een bepaalde populatie. Integendeel, de technieken die gericht zijn op het construeren van een steekproef, zijn bedoeld om het doelwit weer te geven dat een veelvoud aan individuen omvat. Het zou onmogelijk zijn om ze allemaal te contacteren om een vragenlijst in te dienen. Om hun mening te krijgen, de onderzoeker stelt een steekproef op waarop hij zijn onderzoek kan uitvoeren en veralgemeniseert de resultaten naar de gehele populatie.
De eerste stap is het definiëren van het steekproefkader. Of de lijst van personen (particulieren of bedrijven/organisatie) die het referentiedomein vormen. Wat niet altijd mogelijk is.
Bemonsteringsmethoden:
2 hoofdbenaderingen: empirisch of willekeurig.
Willekeurige (of probabilistische) methoden
Het idee is om gebruik willekeur om de elementen aan te duiden waaruit de steekproef bestaat. Eenvoudig, geclusterd, gelaagd … verschillende technieken zijn mogelijk.
Empirische methoden
Deze benaderingen zijn gebaseerd op een belangrijker structurering die geen ruimte aan het toeval overlaat. Individuen worden bewust gekozen omdat ze tot een bepaalde laag behoren (de quotamethode, veel gebruikt in massaconsumptie), een gewild profiel hebben (a priori sampling) …
De steekproefomvang berekenen
Laten we eerst een misvatting ineenkrimpen: de grootte van de steekproef hangt weinig af van de grootte van de ouderpopulatie (vooral voor consumptiestudies met een doelgroep van enkele tientallen, of zelfs honderdduizenden mensen)! Verschillende factoren spelen een rol, zoals: het gewenste niveau van vertrouwen, het geaccepteerde foutenrisico, de kosten. Hieronder vindt u een link naar een tool waarmee u uw steekproefomvang kunt berekenen.
